Historia
Historia powstania marki Cohiba oraz ciekawostki na jej temat.
Portfolio
Zbiór regularnie produkowanych oraz limitowanych cygar Cohiba.
Recenzje
Sekcja ze szczegółowymi recenzjami cygar marki Cohiba.
1. Historia
Kliknij, aby powiększyć.
Źródło: triblive.com
Cohiba bez wątpienia stanowi na całym świecie najbardziej pożądaną markę cygar pośród wszystkich Aficionados.
Można powiedzieć, że jest synonimem najwyższej jakości, Rolls-Roycem pośród cygar.
Stanowi ogromny sukces (również ekonomiczny) postrewolucyjnej Kuby.
Historia o tym, jak została zapoczątkowana marka mówi, że kubański dyktator Fidel Castro podczas przejażdżki został poczęstowany cygarem od swojego ochroniarza, na którego wołano „Chicho” (faktycznie Bienvenido Peréz Salazar). Ten otrzymał je z kolei od swojego przyjaciela, z którym wcześniej pracował w fabryce cygar.
Tym znajomym był pracujący w fabryce La Corona Eduardo Rivera Irizzari. Był on torcedorem najwyższej klasy. Bardzo lubił robić ozdobne kapturki wywinięte do zewnątrz, które dzisiaj nazywamy „świńskimi ogonkami”.
El Comendante był zachwycony cygarem, które wypalił (było ono kształtem podobne do dzisiejszej Cohiby Lancero) i zapragnął ich więcej.
Wspomniany Eduardo Rivera Irizzari został pierwszym dyrektorem nowo powstałej fabryki El Laguito, zwijał w niej również cygara. Przez wiele lat pozostawał jedyną osobą, która przygotowała cygara dla Castro i było to ścisłą tajemnicą, gdyż dyktator obawiał się ataków ze strony CIA. Swoją funkcję pełnił od 1963 do 1970 roku.
Drugą osobą, którą można uznać za ojca marki jest Avelino Lara, który znany był ze swojego kunsztu tworzenia cygar oraz doboru znakomitych tytoni.
W 1965 i 1966 Rivera wraz z Larą odwiedzali najznakomitsze plantacje tytoniu w regionie Pinar del Río, aby wyselekcjonować najlepsze liście tytoniu do produkowanych cygar. Cygara pochodzące z El Laguito trafiały do najwyżej urzędujących osób z Komunistycznej Partii Kuby oraz służyły jako prezenty wręczane zagranicznym dyplomatom i przywódcom.
Dopiero w 1966 produkowane cygara otrzymały nazwę Cohiba. Wcześniej opuszczały fabrykę bez nazwy, a na ich pierścieniach umieszczano nazwisko obdarowywanej osoby lub herb Kuby.
Nazwa marki pochodzi od określenia rdzennych mieszkańców Kuby – Indian Taíno na rośliny tytoniu oraz zwitki do palenia, które tworzyli z jej liści.
Kliknij, aby powiększyć.
Źródło: Hacienda Real S.A.
Kliknij, aby powiększyć.
Źródło: stogieguys.com
W 1968 Cubatabaco zleciało Larze stworzenie nowej marki, która będzie czymś zupełnie nowym oraz ustanowi najwyższą klasę cygar.
W poszukiwaniu czegoś, co sprawi, że produkowane cygara będą wyjątkowe, zdecydowano się na dokonywanie trzeciej fermentacji liści w dębowych beczkach.
Od samego początku Cohiba stanowiła selección de la selección. Do jej produkcji używano tytoniu pochodzącego tylko z 10. wyselekcjonowanych Vegas de primera znajdujących się w San Luís oraz San Juan y Martínez (więcej o regionach upraw tytoniu na Kubie tutaj). Plantacje te były znane wyłącznie Larze oraz Ministrowi Rolnictwa Kuby. Z około 100 tysięcy akrów stanowiących obszary upraw tytoniu w Pinar del Río, pozyskiwano idealny tytoń z wyłącznie 700 akrów.
Lara osobiście kilkanaście razy w roku doglądał plantacji skąd pozyskiwano tytoń do produkcji Cohiby, a selekcja liści rozpoczynała się już w lutym, kiedy dokonywano zbiorów.
W 1969 oficjalnie zarejestrowano Cohibę, jako nową markę cygar.
Początkowo fabrykę El Laguito opuszczało 650 000 cygar w ciągu roku, które były zwijane przez 20 torcedorów.
Obecnie produkuje się tyle cygar na ile owocne były zbiory. Jeżeli jest wystarczająco dużo tytoniu odpowiedniej jakości, wtedy cygar produkuje się znaczniej więcej, aniżeli kiedy aż tak dużo dobrego tytoniu nie ma. Cohiba wciąż pozostaje selección de la selección.
Z uwagi na to, że ilość produkowanych cygar z biegiem lat znacząco wrosła, przerastając możliwości fabryki El Laguito, zdecydowano się na rozmieszczenie produkcji Cohiby również w innych fabrykach.
Źródło: spanish.xinhuanet.com
Źródło: Habanos.com
Cohiba stała się ogólnodostępna, ale wciąż w bardzo ograniczonej sprzedaży w 1982 roku podczas Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej, które odbywały się w Hiszpanii.
Były wtedy dostępne trzy formaty, które otworzyły linię klasyczną: Lanceros (Laguito No. 1, R38 x 192mm), Coronas Especiales (Laguito No. 2, R38 x 152mm) oraz Panetelas (Laguito No. 3, R26 x 115mm).
W 1989 linię klasyczną uzupełniły trzy nowe vitole: Espléndidos (Julieta No. 2, R47 x 178mm), Robustos (Robustos, R50 x 124mm), oraz Exquisitos (Seoane, R33 x 126mm).
W 1992 powstała Línea 1492 na 500. rocznicę przybycia Krzysztofa Kolumba na Kubę.
W 2007 powstała Línea Maduro 5 dla miłośników cygar w ciemnej okrywie.
Natomiast w 2010 została zaprezentowana Cohiba Behike, najbardziej ekskluzywna linia cygar na świecie.
Źródło: Habanos.com
2. Znaczenie nazwy oraz logo marki
Marka Cohiba jest inspirowana rdzennymi mieszkańcami Kuby, czyli Indianami Taíno.
Cohiba była określeniem, którego Indianie używali na rośliny tytoniu oraz na prymitywne zwitki wykonywane z jej liści na wzór dzisiejszych cygar. Do odpalania Cohiby używano Cuaby, czyli dobrze palącego się krzewu.
Nazwa została po raz pierwszy użyta w 1966 roku.
Logo marki przedstawia natomiast profil twarzy Indianina Taíno. Można zauważyć, że czaszka jest znacznie wydłużona. Bierze się to stąd, iż Tainowie owijali swoim dzieciom głowy bandażami, gdyż wierzyli, że da im to mądrość. Na skutek tego ich czaszki miały zdeformowany kształt.
Ciekawostką jest, iż dawniej w logo marki pojawiała się „La Habana, Cuba”. Po 2003 roku miejsce pochodzenia skrócono do „Habana, Cuba”.
3. Miejsce produkcji - Fabryka El Laguito
Źródło: Habanos.com
Źródło: Habanos.com
Fabryka El Laguito znajduje się na przedmieściach Havany w dzielnicy Cubanacán przy Avenida 146 No. 2121 (hiszp. 146. Aleja nr 2121), około pół godziny samochodem od centrum miasta.
Jest to zdecydowanie najpiękniejsza fabryka cygar na Kubie, a być może nawet i na świecie. Zachwyca swoim wyglądem nie tylko od zewnątrz, ale i od wewnątrz.
Budynek stanowi willę, którą postawił w latach 20. ubiegłego wieku Alberto Casimiro Fowler Perilliat, który był magnatem posiadającym wiele biznesów m.in. w przemyśle cukrowym. Po rewolucji, która zakończyła się w 1959, podobnie jak wiele osób, opuścił Kubę.
Celia Sanchez Manduley, która w trakcie rewolucji brała czynny udział w walkach oraz należała do sztabu głównego, dzięki swoim staraniom doprowadziła do przemienienia willi w fabrykę cygar, gdzie znalazło zatrudnienie wiele kobiet.
Początkowo miejsce było szkołą dla nowych torcedoras. Było to o tyle ważne, gdyż wcześniej zwijaniem cygar zajmowali się głównie mężczyźni.
W fabryce przez wiele lat zatrudnione były wyłącznie kobiety. Dziś nadal stanowią około 70% personelu.
Przez lata miejsce było utrzymane w sekrecie. W 1966 rozpoczęto tam oficjalną produkcję cygar Cohiba. W późniejszym czasie dołączyła do nich marka Trinidad.
Obecnie wspomniane marki są produkowane zarówno w El Laguito, jak i innych fabrykach. Zdarza się czasami, że fabrykę opuszczają również cygara innych marek.
Cały budynek zarówno od zewnątrz, jak i wewnątrz został poddany renowacji, dzięki funduszom przekazanym przez Corporación Habanos S.A.
Miejsce otoczone jest pięknym ogrodem, gdzie przechadza się sporo odwiedzających. Natomiast łatwo przeoczyć jezioro położone 750 metrów od fabryki. W języku hiszpańskim jezioro to lago, a zdrobnieniem od tego słowa jest laguito. To właśnie stąd wzięła się nazwa całej okolicy oraz samej fabryki – „Jeziorko”.
4. Wyjątkowość Cohiby - Fermentacja liści w beczkach
Źródło: Habanos.com
Źródło: habanoschallange.com
Wiadomym jest, że do Cohiby trafiają najlepsze liście tytoniu z regionu Vuelta Abajo, jednak nie tylko to stanowi o jej wyjątkowości.
Produkcja tych cygar pod pewnym względem różni się od wszystkich innych produkowanych na Kubie.
W każdej spośród czterech linii wyróżnianych w obrębie marki Cohiba, liście seco, ligero oraz medio tiempo poddawane są znacznie dłuższej trzeciej fermentacji, która trwa nawet do 18. miesięcy, gdy w przypadku liści używanych w innych markach czas ten wynosi 1,5-3 miesięcy. Ponadto liście trafiają na czas 25 do 27 dni do małych dębowych beczek.
Na początku produkcji używano beczek z kubańskiego cedru. W 2006 roku zdecydowano się na zastąpienie ich beczkami wykonanymi z białego dębu, również pochodzącego z Kuby. Obecnie beczki na potrzeby fabryki El Laguito są przygotowywane wyłącznie przez firmę El Fondo de Bienes Culturales.
Fermentacja jest procesem, podczas którego tytoń wytraca nikotynę oraz amoniak. Aromaty, które wyczuwamy w trakcie palenia cygara, w głównej mierze klarują się na tym etapie obróbki.
Beczki pozytywnie wpływają na rozwój aromatów oraz wychwytują z tytoniu więcej amoniaku, niż miałoby to miejsce w trakcie tradycyjnej fermentacji.
Fermentacja tytoniu w dębowych beczkach jest dobrze znanym procesem, który stosowany jest również do produkcji cygar z Nowego Świata.
Dzięki długotrwałemu i co za tym idzie kosztownemu procesowi fermentacji, możemy się cieszyć cygarami Cohiba posiadającymi tak niesamowitą głębię smaku.
W przypadku liści trafiających do cygar innych marek, wspomniana trzecia fermentacja ma miejsce w escogidach, pewnego rodzaju sortowniach, gdzie również obrabia się tytoń. W przypadku Cohiby proces fermentowania w beczkach odbywa się wyłącznie w fabryce El Laguito, dlatego podczas jej zwiedzania wielokrotnie można poczuć zapach fermentowanego tytoniu.
Co ciekawe w 1992 roku Avelino Lara będący ówczesnym dyrektorem fabryki El Laguito, w przeprowadzonym wywiadzie mówił, że do produkcji Cohiby trzecią fermentację w dębowych beczkach przechodzą wszystkie liście z tripy (wkładki): volado, seco i ligero (nie wykorzystywano wtedy medio tiempo). Dzisiaj wszystkie liście volado, w tym te używane w Cohibie przechodzą tylko dwie fermentacje.